Alimenty to obowiązkowe, regularne świadczenie od osób fizycznych na rzecz osób fizycznych. Obowiązek alimentacyjny wynikać może z więzów pokrewieństwa, powinowactwa lub małżeństwa. Prawo określa kto i komu, i w jakich okolicznościach zobowiązany jest do płacenia alimentów.
Jaki sąd rozpatruje postępowania alimentacyjne?
Postępowanie alimentacyjne jest typem postępowania cywilnego, toczy się w wydziale cywilnym sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania powoda lub pozwanego (powód- czyli osoba występująca z roszczeniem alimentacyjnym ma uprzywilejowaną pozycję, ponieważ może wybrać, przed którym z wymienionych sądów toczyć się będzie postępowanie). Czasami sąd właściwy dla pozwanego i powoda to ten sam sąd. Osoby niemające doświadczenia z procedurami sądowymi mogą mieć problem z ustaleniem sądu właściwego do złożenia pozwu (na przykład w mieście Warszawa jest kilka wydziałów cywilnych, właściwych dla różnych dzielnic), jeżeli pozew zostanie złożony do niewłaściwego sądu, ten przekaże go do sądu właściwego dla rozpatrzenia danej sprawy i poinformuje powoda o tym, jakiemu sądowi został przekazany pozew.
Dowody w postępowaniu alimentacyjnym
Cechą postępowania cywilnego jest to, że to strony zobowiązane są dostarczenia dowodów sądowi, sąd nie zleca żadnych czynności policji. Obowiązek dostarczenia dowodów spoczywa na stronach, co oznacza, że zarówno pozwany o alimenty, jak i powód mogą przedstawiać przed sądem dowody świadczące o ich sytuacji finansowej i potrzebach. Dowody świadczące o sytuacji finansowej
Roczne zeznanie podatkowe jest najbardziej wiarygodnym dowodem świadczącym o wysokości dochodów. Przed sądem w formie dowodu należy przedstawić zeznanie podatkowe za ubiegły rok (lub zaświadczenie z urzędu skarbowego o dochodach). Jeśli sytuacja finansowa uległa zmianie (utrata pracy, awans, zmiana wysokości zarobków), to należy przedstawić dokumenty poświadczające zmianę sytuacji finansowej (aneks do umowy o pracę, zaświadczenie o byciu bezrobotnym itd.).
Dowody świadczące o potrzebach
Dowodami świadczącymi o potrzebach mogą być rachunki dotyczące opłat stałych (powtarzalnych), np. opłaty za media, mieszkanie, jak i faktury za opłaty sezonowe takiej jak: wizyty lekarskie, wyjazdy wakacyjne, odzież, obuwie.
Stałym elementem, ale trudnym do oszacowania są wydatki na żywność. Pochłaniają one dużą część budżetu rodzinnego jednak trudno wykazać ich wysokość, dlatego, że przed sądem jako dowód nie są brane pod uwagę paragony. Przy oszacowaniu wysokości wydatków żywnościowych stosuje się zasadę doświadczenia życiowego.
Paragony poświadczają kwotę, ale nie tożsamość nabywcy towaru. Jako alternatywę wobec paragonu można przedstawić wyciąg z konta bankowego.
Zestawienie wydatków
Dobrym rozwiązaniem jest przedstawienie przed sądem zestawienia wydatków. W zestawieniu uwzględnić wydatki dzieląc je na kategorie (żywność, rachunki, edukacja), a faktury dołączyć jako załączniki. Często rodzice, starając się o alimenty dla dziecka, w różny sposób zawyżają wydatki, jakie ponoszą na dziecko. Zestawienie wydatków musi być wiarygodne, jeśli w opłatach stałych znajduje się czynsz, a osoba ubiegająca się o alimenty mieszka z 4 innymi osobami, to udział ułamkowy powoda wynosi ⅕. Podobnie należy podzielić wydatki żywnościowe, jeśli w gospodarstwie domowym mieszka kilka osób.
